4 april 2006

De pups zijn vandaag naar de dierenarts geweest voor hun eerste enting. Met z’n vijven in een bench in de auto. Dat ging prima, ze vonden het wel interessant. Bij de dierenarts zijn ze stuk voor stuk onderzocht voordat ze hun enting kregen. Alles is prima in orde. Dan de enting; leuk is het niet maar ze geven nauwelijks een kik, echte terriërs! Terwijl de ene pup bij de dokter op de tafel staat spelen broertjes en zusjes vrolijk rond in de behandelkamer. Angst voor de dierenarts hebben ze in geen geval gekregen!

Terug thuis zijn ze toch wel moe geworden van alle nieuwe ervaringen. Ze gaan lekker slapen maar zijn toch attent als je weer bij de kennel komt om foto’s te maken. Als ze uitgeslapen zijn gaan ze weer heerlijk spelen en tot nu toe hebben ze helemaal geen last van de enting.

5 april 2006

Vannacht zijn de pups heel rustig geweest, maar overdag waren ze een beetje dol. Waarschijnlijk de naweeën van hun uitstapje en de enting van gisteren. Ze bleven maar spelen en druk doen. Pas na een hele tijd gingen ze slapen. In de loop van de dag kwamen ze weer een beetje in hun gewone doen.

Ze hebben wel heel leuk (en lang) in de kamer gespeeld. Vesta heeft natuurlijk meegedaan

6 april 2006

De pups spelen vaak in de kamer. Natuurlijk altijd onder toezicht, je weet maar nooit wat ze uitspoken. Lara en Jason houden we dan uit de kamer. Niet dat ze de pups wat zullen doen, maar vijf druk hollende pups is wat veel en we willen elk risico vermijden. We laten wel vaak de pups een voor een bij Jason of Lara en dat gaat heel goed.

De pups luisteren al goed, zodra je roept komen ze uit alle hoeken van de kamer aanlopen. Ook het schudden met het doosje brokjes doet wonderen. Ze gaan dan ook heel makkelijk weer de kamerkennel in, ze zijn daar heel makkelijk in en zeuren eigenlijk nooit. Ze vinden gewoon alles leuk en zijn zeer tevreden. Gewoon een supernest . . .

7 april 2006

Vandaag was het een hele spannende dag; de pups werden gechipt. Door middel van een (hele) grote naald krijgen ze een microchip onder de huid ingebracht. De chip bevat een uniek nummer en kan door middel van een leesapparaat worden uitgelezen. De mensen van de Raad van Beheer deden het erg goed. De pups hebben geen kik gegeven en waren na het chippen nog net zo vrolijk als daarvoor. Voor ons is het enger dan voor de honden!

Aan het einde van de dag hebben we zo ook allemaal in de tuin laten spelen. Dat was voor de pups veel spannender dan zo’n klein prikje. Ze hebben door de hele tuin gescheurd, soms achterna gezeten door Vesta die zo af en toe een te drukke pup even moest corrigeren. We hebben allemaal genoten en de pups ook. Als we ze daarna weer in de kamerkennel terugzetten doen de pups daar helemaal niet moeilijk over. Zo gaan daar vrolijk door met spelen en eten vervolgens met plezier hun voerbakjes leeg.

8 april 2006

Vandaag zijn de pups met z’n allen op reis geweest, zonder moeder; een echt schoolreisje met bestemming een hondenspeelparadijs. ’s Ochtends met z’n vijven in de bench. Het past nog net. Dan met de auto naar Yvonne en Nico, die ook in Harderwijk wonen en een Hovawart “pup” van onze Lara hebben. De Borders waren niet bepaald verlegen en gedroegen zich keurig (allemaal maar één plasje en maar twee een poep). Bij Yvonne en Nico is van alles te beleven. Er ligt overal speelgoed en vooral de orka en de aap waren daarbij favoriet. Er liggen twee kussens waar je heerlijk op kunt dollen en moet verdedigen tegen je broertjes en je zusjes om er daarna zelfs lekker vanaf te rollen. Dan is er ook nog een echt konijn, zeer interessant, alleen wat doe je er mee? Bijt je er in of lik je het af? Het zijn in ieder geval nog geen echte jachthonden.

Raya, de Hovawart teef, was in de gang opgesloten. Ze vond dat maar niets en na een tijdje wist ze zelf de deur open te maken en kwam vrolijk de kamer in. Dat was leuk, vonden de pups en liepen fanatiek achter Raya aan. Die wist niet waar ze het moest zoeken en vluchtte uiteindelijk vrijwillig de gang weer in.

Het was een zeer geslaagd uitstapje, de pups hebben weer heel veel nieuwe ervaringen opgedaan.

9 april 2006

Vandaag was het weer heerlijk weer, dus de pups hebben lekker in de tuin mogen spelen. Ze hebben nu ook Glenn, onze oude border terriër, gezien. Glenn is 16 jaar oud maar op haar doofheid na gaat het erg goed met haar. De pups zijn veel te druk voor haar dus blijft zij in haar kennel. Ze vind dat helemaal niet erg, ze heeft daar haar eigen huisje (een aanleunwoning) en haar rust. De pups hebben haar zeer nieuwsgierig en met eerbied staan bekijken.

Vesta is fanatiek met haar opvoeding bezig. De pups moeten één voor één even op de rug. Ze doen dat prima en scheuren daarna weer weg.

10 april 2006

Vandaag zijn de pups op de foto gegaan. Een vriendin die gespecialiseerd is in het fotograferen van honden kwam langs. Het was heerlijk weer en Ans had de zijtuin opgeknapt, dus we hadden een ideale plek waar de pups konden spelen en Ria foto’s kon maken. Dat valt nog niet mee, de pups zijn erg snel en stil zitten is iets wat ze nog niet geleerd hebben. Ria heeft zich letterlijk in allerlei bochten gewrongen om de mooiste plaatjes te kunnen schieten. We zijn erg benieuwd hoe de foto’s geworden zijn. Ik zelf had in ieder geval moeite om de pups scherp te krijgen.

Vesta vond het schitterend. Nadat de pups eerst door haar van een (energie?) drankje waren voorzien holde ze zelf het hardste door de tuin, over pups heen springend als die in de weg stonden. Ze leek zelf weer op een pup, zo leuk ging ze tekeer.

De foto’s