De ogen open

Alle pups hebben hun ogen nu open. Wat een verandering is dat. Het zijn in één keer echte hondjes aan het worden. In het begin kunnen ze nog niet zo scherp zien, maar aan het einde van de week kijken ze je al echt aan. Ze zijn ook druk bezig om te leren lopen. Ook dat gaat steeds beter, ze lopen al de hele kist door. Soms gaat het niet zoals een pup wil, dan gaat hij in één keer achteruit in plaats van naar voren. En dat is heel frustrerend als je zo klein bent.

De pups gaan ook steeds meer geluiden maken. Ze piepen al lekker als ze met elkaar aan het spelen zijn en ook hoor je soms al wat gegrom. De eerste blafjes hebben we ook al gehoord. Dat is nog best moeilijk voor ze; bij elke blaf vallen ze om of schieten naar achteren!

Fudge verzorgt de pups prima, de kist blijft heel schoon. Ook heeft ze voldoende melk voor de pups. Die groeien goed en je hoort ze nooit zeuren om eten, ze zijn gewoon erg tevreden. Het kost Fudge wel veel energie. Ondanks dat ze nu bijna vier keer haar normale hoeveelheid aan eten krijgt blijft ze mager, ze wordt letterlijk leeg gemolken. Maar ze vindt haar pups wel geweldig en is er best trots op.

Pap!

Dinsdag hebben de pups voor het eerst pap gehad. Een heel klein beetje, van een theelepeltje. Ze moeten eerst leren om de pap op te likken en wennen aan de smaak en de substantie van de pap. De eerste keer waren het dan ook twee likjes en af en toe een vies gezicht. Maar na een paar dagen gaat het al een stuk beter en vinden ze het best lekker. Fudge zit er natuurlijk met haar neus boven op en ze mag de pups na het voeren schoonmaken. Zelf vindt ze de pap ook heel lekker en het scheelt ons weer werk! De pups worden één voor één gevoerd, terwijl de rest al vol afwachting in de kist zitten te kijken. Na de pup gaan ze vol energie even spelen om dan als een blok in slaap te vallen. Of om toch nog even lekker wat melk van Fudge als toetje te krijgen!

Vlees!

Zaterdag hebben we de pups voor het eerst kennis laten maken met echt vlees. Ze vonden het heerlijk, ze vielen er echt op aan! Het was wel even wennen voor ze, ze moesten nu echt voer oppakken, terwijl ze de pap gewoon kunnen oplikken. Ze maken er dan ook een lekkere knoeiboel van! Het was ook behoorlijk vermoeiend voor ze, zo’n nieuwe ervaring. Ze vielen uitgeput in slaap. Totdat mama met het dessert langs kwam, daarvoor werden ze toch wel weer wakker.

We gaan de hoeveelheden vlees nu langzaam opvoeren. En zondagavond gaan we de kamerkennel opzetten. Ze kunnen nu een stuk beter lopen en het wordt dus tijd hun leefwereldje wat groter te maken. Het belooft voor de pups weeer een spannende week te worden!