Alweer een week oud

Vandaag zijn de pups een week oud. Vannacht heeft Marloes voor het eerst weer in haar eigen bed geslapen. We hebben een nieuwe babyfoon gekocht, zo kunnen we ’s nachts toch een “oortje” in het zeil houden.

De pups zijn de eerste week goed gegroeid. Istar is van 218 naar 510 gram gegaan, Isengard van 218 naar 445 gram, Isildur van 234 naar 525 en Ivy is van 224 naar 430 gegaan. Drie zijn er dus al ruimschoots verdubbeld en Ivy zal dat morgen wel doen. Dus allemaal binnen de 10 dagen die daar gemiddeld voor staan. Fudge slaapt nu vaker buiten de kist, als de pups haar nodig hebben roepen ze haar en gaat zij er onmiddellijk naar toe.

Alles gaat zijn gangetje

Het gaat allemaal heel rustig en (gelukkig) zonder problemen. De pups groeien gestaag door, eten, slapen, eten en slapen. Heel langzaam beginnen de oogleden te kieren. Binnen een paar dagen zullen ze hun ogen open doen.

Vandaag zijn voor het eerst hun nagels geknipt. De pups vonden het niet erg, Fudge vond het helemaal niet leuk. Maar het moet toch gebeuren. Na elke pup geinspecteerd te hebben zag ze dat het goed was en was alles weer in orde en werd ze weer rustig.

Hard werken

Het ziet er heerlijk uit, vier van die pups die lekker bij moeder liggen te drinken. Maar vergis je niet, de pups moeten hard werken om melk te krijgen. Het is niet zo dat ze gelijk te drinken krijgen als ze aan de tepel liggen. De melkgift moet eerst gestimuleerd worden. De pups doen dat door het zuigen aan de tepels en met hun voorpootjes tegen de melklijsten te duwen, het zogenaamde ‘melktrappen’. Bij de moeder worden hierdoor hormonen aangemaakt, die er voor zorgen dat de melk gaat ‘schieten’ en de pups te drinken krijgen. Soms moeten de pups wel een kwartier lang hun best doen voordat er melk komt. Die melkgift is maar heel kort, niet meer dan een minuutje. Je kunt aan de pups zien en horen wanneer ze melk krijgen. En daarna gaan ze weer heel tevreden slapen.

Steeds beweeglijker

Het gaat snel vooruit. De oogjes kieren nu bij alle hondjes. Ook worden ze steeds beweeglijker. Ze proberen steeds meer op hun pootjes te gaan staan. Dat valt lang niet altijd mee, maar het gaat wel elke keer een stukje beter. Het zijn verder hele ontspannen hondjes, die heerlijk op hun rug kunnen liggen slapen. Of lekker half op moeder! Er komt slechts zelden een klein piepje, verder hoor je ze helemaal niet. Ze krijgen voldoende te eten (zelfs meer dan!), ze beginnen elkaar te ontdekken en verder heerlijk slapen. Wat wil een pup nog meer…..